Búum til betri heim

 Í dag er alþjóðlegur dagur lýðræðis.  Í skilgreiningu Sameinuðu þjóðanna vegna þessa dags segir m.a. annars, í lauslegri þýðingu:  "Lýðræði er alheimsgildi sem byggir á að fólk hafi frelsi til að tjá vilja sinn um þau pólítísku, efnahagslegu, félagslegu og menningarlegu kerfi sem það býr við og á fullri þátttöku almennings á öllum sviðum lífsins". 

Gleðilegan lýðræðisdag! 

Af vefnum www.civicus.org: 

Democracy, like globalisation, is a term that has had its essence wrung out through overuse, misuse and abuse. A Google search for the word throws up over 5 million references. Hymns are written to it. Politicians’ speeches are peppered with it. It features most often in the names of countries where it is least practised. From ink-marked fingers registering a vote for the first time to long queues of those whose faces never otherwise feature in the media, and legislators reporting their every passing thought on Twitter, to election campaigns that win corporate marketing awards - the symbolism of democracy often substitutes for its substance.

Two years ago, the United Nations, which, despite its deep flaws, remains humanity’s best attempt yet at practising democracy at a global level, designated September 15 to be Global Democracy Day. In their pronouncements on the occasion the Assembly reaffirmed that democracy is “a universal value based on the freely-expressed will of people to determine their own political, economic, social and cultural systems, and their full participation in all aspects of life.”

Það er eðlilegt að verði umrót í hreyfingu sem sprettur upp á svo skömmum tíma.  Það tekur tíma að byggja upp traust og að finna sameiginlegan takt.  Það er t.d. óvenjuleg staða hjá Framsóknarflokknum að þar kom utanaðkomandi formaður sem væntanlega hefur þurft að byrja á að ávinna sér traust samstarfsfólks síns.

Í stöðu Borgarahreyfingarinnar bætist svo við að vera á mörkum nýja og gamla tímans.  Ætla að brjóta upp formin en hafa fátt annað til að styðjast við en þau gömlu form sem eru að verða úrelt. 

	Tíðinda að vænta í vikunni
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Ákvarðanir stjórnenda hafa alla jafna áhrif á þá sem lifa og starfa á því sviði sem ákvörðunin nær til.  Hagsmunaaðilar eru þá þeir aðilar sem verða fyrir áhrifum af slíkum ákvörðunum hverju sinni.  Tökum sem dæmi þegar teknar eru ákvarðanir um niðurskurð í opinberri þjónustu, segjum heilbrigðisþjónustu.  Hagsmunaaðilar eru þeir sem njóta þjónustunnar (sjúklingar og fjölskyldur þeirra), þeir sem veita hana (stofnanir, fyrirtæki og starfsfólk), þeir sem greiða kostnaðinn (notendur, Sjúkratryggingar, ríkissjóður) og aðrir sem breytingar á þessari þjónustu hefur áhrif á (gætu jafnvel verið vinnuveitendur, starfsfólk í heimilishjálp, hjálparstofnanir og þannig mætti lengi telja). 

Á nýjum tímum verður í vaxandi mæli litið svo á að þegar teknar eru ákvarðanir sé nauðsynlegt að afla upplýsinga um áhrifaþætti og sjónarmið hagsmunaaðila.  Þannig fái þeir tækifæri til að greina frá sínum sjónarhóli og þeir sem taka ákvörðunina hafi fullnægjandi upplýsingar og yfirsýn. 

Hvað með nýsköpun, sýn og von fyrir Nýtt Ísland?  Í þeim átökum og umræðum sem verið hafa í vetur hefur fólkið kallað eftir Nýju Íslandi.  Betri vegir eru ágætir svo langt sem þeir ná og þeir búa til einhver störf, svona tímabundið.  Og góð umgjörð um sjúkrahús líka mikilvæg.  En það er ekki nóg.  Hvað með að setja hluta þessa fjármagns í það að leita algjörlega nýrra leiða fyrir sjálfbært og framsækið Ísland með virkri þátttöku almennings?  Ég efast um að ég og mín kynslóð munum njóta lífeyrisgreiðslna í hlutfalli við innborgun.  Og fyrst verið er að gera varasjóðinn "minn" að varasjóði "þjóðarinnar" þá skiptir það mig máli að ég geti trúað því að það sem gert verður með fjármunina breyti einhverju meiru fyrir þjóðina og framtíð okkar, en bara að hér verði betri vegir.

	Setja 100 milljarða í framkvæmdir
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt